Nel: “Ik ga vaak even op het dak van het fort staan. Daar heb je een geweldig uitzicht over het Markermeer. Het is door mijn man, die gids is op het fort, dat ik hier terechtgekomen ben. Zijn opa was in de Eerste Wereldoorlog militair op het fort. En we kwam al op het fort toen de schietvereniging nog in de bergloods zat. Ik ben hier nu zo’n 15 jaar vrijwilliger. Ik sta achter de receptie, schenk koffie, maak schoon. Het contact met al die bezoekers is zo leuk. Best gek, dat je zo verknocht kunt raken aan een fort.”
Annet: “20 jaar geleden ben ik begonnen op het fort. Door de ziekte van mijn man ben ik er een tijd uit geweest, maar ik heb het weer opgepakt. Het is alsof ik niet weggeweest ben. Het dak vind ik de mooiste plek. Daar zie je meteen waar het fort ooit voor bedoeld was. Het fort is nog in redelijk originele staat. Het is misschien niet helemaal van deze tijd, maar ik ben blij dat we het fort zo kunnen behouden zonder commerciële activiteiten. We moeten het hebben van bezoekers. Het is zo mooi om te zien hoe enthousiast Edammers en Volendammers worden als ze hier voor het eerst komen. Je merkt dat ze er trots op worden dat zo’n bouwwerk met dat mooie verhaal in hun eigen omgeving staat.” Fortbijedam.nl